Ο σκηνοθέτης και σκηνή από το μοναδικό σκηνικό του έργου
Γράφει ο Γιώργος Αμβροσίου
Βρεθήκαμε οικογενειακός το βράδυ της 31ης Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου για να παρακολουθήσουμε μια παράσταση ενός αρχαίου έργου στον φυσικό του χώρο. Ήταν μια ευκαιρία μοναδική για να ζήσει και η 7χρονη κόρη μου μια μεγάλη εμπειρία, αλλά και να μυηθεί στο αρχαίο δράμα.
Όμως, δεν ήταν αυτό που νομίζαμε, ούτε εμείς, αλλά ούτε και οι 6500 θεατές που βρέθηκαν στις κερκίδες του αρχαίου θεάτρου.
Το έργο, οι «Πέρσες» του Αισχύλου ήταν μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία του Ντίμιτερ Γκότσεφ με τους Αμ. Μουτούση, Μ. Χατζησάββα, Ν. Καραθάνο, Στ. Γουλιώτη, Ν. Κουρή κ.ά.
Όμως, ο βουλγαρικής καταγωγής Ντιμίτερ Γκότσεφ, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της γερμανικής σκηνής, στην κυριολεξία κακοποίησε τον Αισχύλο και άφησε σε όλους τους θεατές την πικρή γεύση ότι πήγαν να δουν αρχαίο θέατρο και είδαν το γιουσουρούμ στην ποιο κακή του μορφή.
Ξεκινάει το έργο και αντί να δούμε τους ηθοποιούς να φοράνε κοστούμια της εποχής, φορούσαν μπλουζάκια κόκκινα, πράσινα, μπλε και θαλασσί, λες και βρισκόμασταν σε παραλία. Ακόμη, ο Δαρείος Μηνάς Χατζησάββας εμφανίστηκε στη σκηνή με μαύρο παντελόνι, άσπρη πουκαμίσα και ξεκούμπωτες τιράντες. Αντί λοιπόν να δεις τον Πέρση βασιλιά Δαρείο με την μεγάλη του στολή, να θρηνεί οργισμένος για την καταστροφή του στρατού του στην ναυμαχία της Σαλαμίνας, έβλεπες έναν κακοντυμένο νεοέλληνα να χτυπιέται στο χώμα.
Ακόμη οι Πέρσες κατά τον Γκότσεφ είχαν και άλλες καινοτομίες.
Ενώ ο Αισχύλος παρουσιάζει ένα χορό από επτά Πέρσες στρατιώτες με τις στολές τους να μεταδίδουν τι έγινε στη Σαλαμίνα, ο Γκότσεφ τους έκανε Περσίδες γυναίκες ντυμένες στα μαύρα.
Επίσης, έβαλε έναν αφηγητή που δεν υπάρχει στο έργο. Ήταν, ένα άλλο πρόσωπο, η Λένα Κιτσοπούλου που με ρούχα αλλά Βίσση και με μια κόκκινη κάλτσα στο ένα πόδι και μια διάφανη στο άλλο, σκούζοντας και ουρλιάζοντας προσπαθούσε να μας μυήσει στο έργο.
Για να μην πολυλογώ, έπεσε το γέλιο της αρκούδας.
Μετά το πρώτο μισάωρο, έβλεπες τον κόσμο να φεύγει σωρηδόν. Κόσμος που έδειχνε να έχει παιδεία στο θέατρο έδειχνε οργισμένος.
Φύγαμε δέκα λεπτά νωρίτερα για να γλιτώσουμε τον συνωστισμό. Στην έξοδο συναντούσες το μικρό μουσείο που φέτος φιλοξενεί κοστούμια από παραστάσεις των Περσών, από το 1930 μέχρι σήμερα. Περνώντας μπρος από το μουσείο, ο φύλακας μας ρώτησε γιατί φύγαμε νωρίτερα. Όταν άκουσε την απάντηση ξέσπασε. Πάει, την χάλασαν την Επίδαυρο, μας είπε. Αυτά και πολλά άλλα. Τα ίδια και όλοι οι υπάλληλοι του θεάτρου. Άνθρωποι που εργάζονται χρόνια εκεί. Μπήκαμε στο μουσείο και μείναμε έκθαμβοι. Βλέποντας κανείς τις στολές των ηρώων που φόρεσαν κάποτε ένας Μινωτής και μια Παξινού, βλέποντας τα κοστούμια του Τσαρούχη και των άλλων δημιουργών, καταλάβαινε το μέγεθος της κακοποίησης που είχε γίνει εκείνο το βράδυ στον Αισχύλο.
Δεν είμαι ειδικός στο αρχαίο θέατρο, αλλά αυτό που συνέβη δεν ήθελε να είσαι ειδικός να το καταλάβεις.
Συστήνω λοιπόν σε όσους είχαν σκοπό να δούνε την συγκεκριμένη παράσταση να μην κάνουν τον κόπο να πάνε. Και αυτό για δύο λόγους.
1ον διότι θα χάσουν τον χρόνο τους και θα οργιστούν.
2ον Διότι έτσι θα δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους αυτούς ότι οι διασκευές τους στα έργα των αρχαίων συγγραφέων δεν είναι αποδεκτές και συνιστούν κακοποίηση.
Επίσης, αυτό που πρέπει όλοι μας να στηλιτεύσουμε είναι ότι αυτή η αηδία χρηματοδοτήθηκε από όλους εμάς, μιας και με χρήματα του Ελληνικού λαού επιδοτείται το Εθνικό Θέατρο.
Βρεθήκαμε οικογενειακός το βράδυ της 31ης Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου για να παρακολουθήσουμε μια παράσταση ενός αρχαίου έργου στον φυσικό του χώρο. Ήταν μια ευκαιρία μοναδική για να ζήσει και η 7χρονη κόρη μου μια μεγάλη εμπειρία, αλλά και να μυηθεί στο αρχαίο δράμα.
Όμως, δεν ήταν αυτό που νομίζαμε, ούτε εμείς, αλλά ούτε και οι 6500 θεατές που βρέθηκαν στις κερκίδες του αρχαίου θεάτρου.
Το έργο, οι «Πέρσες» του Αισχύλου ήταν μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία του Ντίμιτερ Γκότσεφ με τους Αμ. Μουτούση, Μ. Χατζησάββα, Ν. Καραθάνο, Στ. Γουλιώτη, Ν. Κουρή κ.ά.
Όμως, ο βουλγαρικής καταγωγής Ντιμίτερ Γκότσεφ, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της γερμανικής σκηνής, στην κυριολεξία κακοποίησε τον Αισχύλο και άφησε σε όλους τους θεατές την πικρή γεύση ότι πήγαν να δουν αρχαίο θέατρο και είδαν το γιουσουρούμ στην ποιο κακή του μορφή.
Ξεκινάει το έργο και αντί να δούμε τους ηθοποιούς να φοράνε κοστούμια της εποχής, φορούσαν μπλουζάκια κόκκινα, πράσινα, μπλε και θαλασσί, λες και βρισκόμασταν σε παραλία. Ακόμη, ο Δαρείος Μηνάς Χατζησάββας εμφανίστηκε στη σκηνή με μαύρο παντελόνι, άσπρη πουκαμίσα και ξεκούμπωτες τιράντες. Αντί λοιπόν να δεις τον Πέρση βασιλιά Δαρείο με την μεγάλη του στολή, να θρηνεί οργισμένος για την καταστροφή του στρατού του στην ναυμαχία της Σαλαμίνας, έβλεπες έναν κακοντυμένο νεοέλληνα να χτυπιέται στο χώμα.
Ακόμη οι Πέρσες κατά τον Γκότσεφ είχαν και άλλες καινοτομίες.
Ενώ ο Αισχύλος παρουσιάζει ένα χορό από επτά Πέρσες στρατιώτες με τις στολές τους να μεταδίδουν τι έγινε στη Σαλαμίνα, ο Γκότσεφ τους έκανε Περσίδες γυναίκες ντυμένες στα μαύρα.
Επίσης, έβαλε έναν αφηγητή που δεν υπάρχει στο έργο. Ήταν, ένα άλλο πρόσωπο, η Λένα Κιτσοπούλου που με ρούχα αλλά Βίσση και με μια κόκκινη κάλτσα στο ένα πόδι και μια διάφανη στο άλλο, σκούζοντας και ουρλιάζοντας προσπαθούσε να μας μυήσει στο έργο.
Για να μην πολυλογώ, έπεσε το γέλιο της αρκούδας.
Μετά το πρώτο μισάωρο, έβλεπες τον κόσμο να φεύγει σωρηδόν. Κόσμος που έδειχνε να έχει παιδεία στο θέατρο έδειχνε οργισμένος.
Φύγαμε δέκα λεπτά νωρίτερα για να γλιτώσουμε τον συνωστισμό. Στην έξοδο συναντούσες το μικρό μουσείο που φέτος φιλοξενεί κοστούμια από παραστάσεις των Περσών, από το 1930 μέχρι σήμερα. Περνώντας μπρος από το μουσείο, ο φύλακας μας ρώτησε γιατί φύγαμε νωρίτερα. Όταν άκουσε την απάντηση ξέσπασε. Πάει, την χάλασαν την Επίδαυρο, μας είπε. Αυτά και πολλά άλλα. Τα ίδια και όλοι οι υπάλληλοι του θεάτρου. Άνθρωποι που εργάζονται χρόνια εκεί. Μπήκαμε στο μουσείο και μείναμε έκθαμβοι. Βλέποντας κανείς τις στολές των ηρώων που φόρεσαν κάποτε ένας Μινωτής και μια Παξινού, βλέποντας τα κοστούμια του Τσαρούχη και των άλλων δημιουργών, καταλάβαινε το μέγεθος της κακοποίησης που είχε γίνει εκείνο το βράδυ στον Αισχύλο.
Δεν είμαι ειδικός στο αρχαίο θέατρο, αλλά αυτό που συνέβη δεν ήθελε να είσαι ειδικός να το καταλάβεις.
Συστήνω λοιπόν σε όσους είχαν σκοπό να δούνε την συγκεκριμένη παράσταση να μην κάνουν τον κόπο να πάνε. Και αυτό για δύο λόγους.
1ον διότι θα χάσουν τον χρόνο τους και θα οργιστούν.
2ον Διότι έτσι θα δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους αυτούς ότι οι διασκευές τους στα έργα των αρχαίων συγγραφέων δεν είναι αποδεκτές και συνιστούν κακοποίηση.
Επίσης, αυτό που πρέπει όλοι μας να στηλιτεύσουμε είναι ότι αυτή η αηδία χρηματοδοτήθηκε από όλους εμάς, μιας και με χρήματα του Ελληνικού λαού επιδοτείται το Εθνικό Θέατρο.
Σημείωση: Διαδώστε το κείμενο για να δώσουμε ένα μήνυμα σε όλους αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου