Σχολιάζει ο Γιώργος ΑμβροσίουΝα που οι αγρότες αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Και καλά έκαναν. Έκλεισαν τους δρόμους και ουσιαστικά παρέλυσαν τη χώρα. Κάποιοι θα πούνε ότι αυτά τα λέω επειδή θέλω να κάνω αντιπολίτευση. Σε όλους αυτούς απαντώ ως εξής: Λάθος κυρίες και κύριοι. Τα ίδια έλεγα και ίο 1997 όταν οι αγρότες είχαν ένα μήνα κομμένη τη χώρα στα δύο. Πήγαινα καθημερινά στα μπλόκα και έδειχνα την συμπαράσταση μου ως εκδότης στον αγώνα τους. Και μάλιστα στηλίτευσα την στάση της τότε κυβέρνησης να τους σκάσει τα λάστιχα σας Μικροθήβες. Τα ίδια λέω και τώρα. Και ο λόγος είναι απλός. Πρέπει να καταλάβουν όλοι, από τους κυβερνώντες μέχρι τον απλό πολίτη ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα σε αυτή τη ζωή. Γιατί όχι και οι αγρότες.
Να τους κλείσουν τους δρόμους. Όχι μία αλλά εκατό φορές. Διότι αυτό που έγινε φέτος με τις τιμές των προϊόντων δεν έχει προηγούμενο. Δεν μπορεί να πουλάει ο αγρότης το καλαμπόκι 9 λεπτά το κιλό και να του κοστίζει η παραγωγή 15!!! Δεν μπορεί να πουλιέται το βαμβάκι 15 λεπτά το κιλό. Δεν μπορεί να πουλάνε το γάλα στις βιομηχανίες από 38-45 λεπτά/κιλό και στο ράφι των σούπερ μάρκετ φτάνει το 1,2 ευρώ και αν είναι βιολογικό τα 2 ευρώ!!! Δεν μπορεί να κάνει το σιτάρι 9 λεπτά και το ψωμί 80 λεπτά τα 400 γραμμάρια!!!
Κάποιοι από εσάς που μας διαβάζετε, θα πείτε και με το δίκιο σας. Αφού δεν τους συμφέρει ας αλλάξουν δουλειά. Τα λέτε όμως χωρίς να αναλογιστείτε α θα συμβεί αν σταματήσουν οι αγρότες να παράγουν. Και ας δούμε μια - μια ας επιπτώσεις.
1ον Αν όλα τα προϊόντα τα εισάγουμε, τότε θα έρθει η στιγμή και όλα αυτά θα γίνουν ακριβότερα από ότι είναι σήμερα, θα μας λένε οι έμποροι. "Αφού δεν υπάρχει τίποτα στην Ελλάδα. Ξέρεις πόσο κοστίζει το γάλα να έρθει από την Ολλανδία"; Και τότε θα νιώθουμε και κερατάδες και δαρμένοι.
2ον Αν όλοι οι αγρότες ξαμοληθούν στην αγορά εργασίας, τότε η ανεργία θα φτάσει στην Ελλάδα 15%. Και τότε όλοι αυτοί θα πάρουν τη δουλειά των δικών σας παιδιών που σήμερα για να τη βρούνε τρέχουν στα πολιτικά γραφεία και τους στέλνουν να αγοράσουν τσιγάρα περιμένοντας την σειρά τους να δούνε όχι τον βουλευτή αλλά τον ιδιαίτερο.
3ον Αν όσοι έχουμε σήμερα μια επιχείρηση και έχουμε επενδύσει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, μας πούνε να αλλάξουμε δουλειά τι θα κάνουμε; Πώς να ξεκινήσουμε κάτι άλλο; Οι αγρότες δεν έχουν τρακτέρ, σβάρνες, σπαρτικές, αποθήκες, συλλεκτικές μηχανές που κοστίζουν ένα σωρό χρήματα; Τι θα τα κάνουν όλα αυτά; θα τα αφήσουν στις αποθήκες να σκουριάζουν και θα πάνε να ξεκινήσουν κάτι άλλο;
4ον Μπορεί κάποιος σε μια ηλικία από 35 ετών και πάνω να μάθει κάτι άλλο εύκολα; Τι να κάνει; Να ξαναπάει σχολείο; Και τα παιδιά του ποιος θα τα θρέφει μέχρι τότε; Έτσι, μοιραία αυτοί οι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι να γίνουν ανειδίκευτοι εργάτες με μισθούς πείνας. Δηλαδή, από νοικοκυραίοι να γίνουν ζητιάνοι.
Όχι κυρίες και κύριοι. Δεν θέλω να βλέπω έτσι τους συνανθρώπους μου. Στα μπλόκα και στις συγκεντρώσεις βλέπω καθημερινά τους φίλους μου, τους παλιούς μου συμμαθητές. Με χαιρετάνε και μου λένε, "Βόηθα βρε Γιώργο".
Και η υπόσχεση μου είναι να τους βοηθήσω στον αγώνα τους. Με όσες δυνάμεις έχω. Διότι θέλω να τους κοιτάζω στα μάτια και να μην τους ντρέπομαι. Και κυρίως. Γιατί έχουν δίκιο σε όλα. Και θα τους στηρίζω πάντα. Με όποια κυβέρνηση να κυβερνάει τον τόπο.
Να τους κλείσουν τους δρόμους. Όχι μία αλλά εκατό φορές. Διότι αυτό που έγινε φέτος με τις τιμές των προϊόντων δεν έχει προηγούμενο. Δεν μπορεί να πουλάει ο αγρότης το καλαμπόκι 9 λεπτά το κιλό και να του κοστίζει η παραγωγή 15!!! Δεν μπορεί να πουλιέται το βαμβάκι 15 λεπτά το κιλό. Δεν μπορεί να πουλάνε το γάλα στις βιομηχανίες από 38-45 λεπτά/κιλό και στο ράφι των σούπερ μάρκετ φτάνει το 1,2 ευρώ και αν είναι βιολογικό τα 2 ευρώ!!! Δεν μπορεί να κάνει το σιτάρι 9 λεπτά και το ψωμί 80 λεπτά τα 400 γραμμάρια!!!
Κάποιοι από εσάς που μας διαβάζετε, θα πείτε και με το δίκιο σας. Αφού δεν τους συμφέρει ας αλλάξουν δουλειά. Τα λέτε όμως χωρίς να αναλογιστείτε α θα συμβεί αν σταματήσουν οι αγρότες να παράγουν. Και ας δούμε μια - μια ας επιπτώσεις.
1ον Αν όλα τα προϊόντα τα εισάγουμε, τότε θα έρθει η στιγμή και όλα αυτά θα γίνουν ακριβότερα από ότι είναι σήμερα, θα μας λένε οι έμποροι. "Αφού δεν υπάρχει τίποτα στην Ελλάδα. Ξέρεις πόσο κοστίζει το γάλα να έρθει από την Ολλανδία"; Και τότε θα νιώθουμε και κερατάδες και δαρμένοι.
2ον Αν όλοι οι αγρότες ξαμοληθούν στην αγορά εργασίας, τότε η ανεργία θα φτάσει στην Ελλάδα 15%. Και τότε όλοι αυτοί θα πάρουν τη δουλειά των δικών σας παιδιών που σήμερα για να τη βρούνε τρέχουν στα πολιτικά γραφεία και τους στέλνουν να αγοράσουν τσιγάρα περιμένοντας την σειρά τους να δούνε όχι τον βουλευτή αλλά τον ιδιαίτερο.
3ον Αν όσοι έχουμε σήμερα μια επιχείρηση και έχουμε επενδύσει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, μας πούνε να αλλάξουμε δουλειά τι θα κάνουμε; Πώς να ξεκινήσουμε κάτι άλλο; Οι αγρότες δεν έχουν τρακτέρ, σβάρνες, σπαρτικές, αποθήκες, συλλεκτικές μηχανές που κοστίζουν ένα σωρό χρήματα; Τι θα τα κάνουν όλα αυτά; θα τα αφήσουν στις αποθήκες να σκουριάζουν και θα πάνε να ξεκινήσουν κάτι άλλο;
4ον Μπορεί κάποιος σε μια ηλικία από 35 ετών και πάνω να μάθει κάτι άλλο εύκολα; Τι να κάνει; Να ξαναπάει σχολείο; Και τα παιδιά του ποιος θα τα θρέφει μέχρι τότε; Έτσι, μοιραία αυτοί οι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι να γίνουν ανειδίκευτοι εργάτες με μισθούς πείνας. Δηλαδή, από νοικοκυραίοι να γίνουν ζητιάνοι.
Όχι κυρίες και κύριοι. Δεν θέλω να βλέπω έτσι τους συνανθρώπους μου. Στα μπλόκα και στις συγκεντρώσεις βλέπω καθημερινά τους φίλους μου, τους παλιούς μου συμμαθητές. Με χαιρετάνε και μου λένε, "Βόηθα βρε Γιώργο".
Και η υπόσχεση μου είναι να τους βοηθήσω στον αγώνα τους. Με όσες δυνάμεις έχω. Διότι θέλω να τους κοιτάζω στα μάτια και να μην τους ντρέπομαι. Και κυρίως. Γιατί έχουν δίκιο σε όλα. Και θα τους στηρίζω πάντα. Με όποια κυβέρνηση να κυβερνάει τον τόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου