Σχολιάζει ο Γιώργος Αμβροσίου
Έγραφα χθες για τα αίτια της κρίσης στην παγκόσμια οικονομία και έλεγα ότι είναι ντροπή να τρέχει όλος ο κόσμος για να μπορούν κάποιοι να απολαμβάνουν μια ανεπίτρεπτη χλιδή. Φωνάζουμε και στην Ελλάδα για τα χρήματα που δίνει το κράτος στις τράπεζες. Όμως, κανείς δεν ξέρει που πάνε τα χρήματα και πόσο αμείβονται όλοι αυτοί ετησίως. Διότι δεν είναι μόνο τα χρήματα που βάζουν στις τσέπες τους, αλλά και άλλες παροχές όπως μετοχές, διακοπές σε πανάκριβα ξενοδοχεία, βίλες, αυτοκίνητα, πισίνες κ.λ.π.
Για να καταλάβεται τι εννοώ, θα σας πω το εξής: Πριν ένα μήνα, όλα τα αμερικανικά ΜΜΕ, άρχισαν να «ξεφωνίζουν» τα μεγαλοστελέχη της ασφαλιστικής εταιρίας AIG, καθώς την ίδια ώρα που οι αμερικανοί πολίτες πληρώνουν τη σωτηρία της από την χρεοκοπία, τα στελέχη της κάνουν πανάκριβες διακοπές σε βάρος των φορολογούμενων. Λένε ότι ΄ρνα long weekend όπως χαρακτηρίζεται από τα αμερικανικά ΜΜΕ των στελεχών αυτών της AIG, ξεπέρασε τα 350.000 δολάρια και με το shopping που έκαναν έφτασε και ξεπέρασε το μισό εκατομμύριο! Αυτά τα πράγματα όμως δεν συμβαίνουν μόνο σήμερα. Τα ζήσαμε και εμείς εδώ, κυρίως το 1997-1999, την περίοδο του χρηματιστηρίου. Άκουγα τότε κάποιους γνωστούς μου να κοκορεύονται ότι πήγαν στη Μύκονο και έμειναν σε ξενοδοχείο με 80 χιλιάδες δραχμές τη βραδιά!!! Την ίδια ώρα εμείς οι κοινοί θνητοί, κάναμε διακοπές σε δωμάτια με 8.000 δραχμές τη βραδιά και ποτέ δεν νιώσαμε κατώτεροι. Διότι όλοι αυτοί πλήρωναν την ματαιοδοξία τους. Μόνο που μετά την πτώση του χρηματιστηρίου και σήμερα με την κρίση, μπαίνουν και αυτοί στη σειρά για ένα καλό δωμάτιο στη Μιτζέλα και στη Γλύφα.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι μπορεί κάποιος να κερδίσει πληρώνοντας 1000 ευρώ για να κοιμηθεί μια βραδιά. Ακόμη και άλλος να τα πληρώσει, εγώ προσωπικά αρνούμε να συμπράξω σε μια τέτοια απρέπεια. Αρνούμε να γίνω μέρος αυτού του σάπιου συστήματος που μας θέλει να αρπάζουμε και να κλέβουμε καθημερινά για να μας τα κλέβουν οι άλλοι με τη σειρά τους και πάει λέγοντας. Αυτή είναι η πραγματική οικονομία; Να αγοράζεις ένα μπακαλιάρο από τον ψαρά προς 5 ευρώ και να τον πουλάς 150 ευρώ!!! Αυτά είναι που μας οδήγησαν στην κρίση. Ο άκρατος καπιταλισμός και η μεγαλομανία μας.
Δείτε τώρα και μερικές φωτογραφίες από το ακριβότερο ξενοδοχείο του κόσμου που βρίσκεται στα Εμιράτα. Άραγε, για όλους αυτούς πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι μας και να μπούμε σε λιτότητα; Για να αγοράζουμε αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα, συσκευές και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί σε ρυθμό πολυβόλου και να δίνουμε σε μερικούς ανθρώπους αυτού του πλανήτη να ζουν σαν βασιλιάδες; Ας αντισταθούμε. Ας βάλουμε φρένο στην υπερκατανάλωση. Δεν θα στενοχωρηθώ καθόλου αν κλείσει μια πολυεθνική. Αντιθέτως θα στενοχωρηθώ αν κλείσει το μπακάλικο της γειτονιά και μείνει ο Μπάρμπα Μήτσος άνεργος και χωρίς σύνταξη.
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου